BELANGRIJKE FACTOREN OM HITTEGERELATEERDE ZIEKTEN EN FATALE GEVALLEN TE VOORKOMEN

Experts op het gebied van sport hebben lang onderzoek gedaan naar de impact die hittebelasting kan hebben op atleten van alle leeftijden en niveaus. Wat kunnen veiligheidsmanagers leren door deze bevindingen toe te passen in industriële omgevingen?

THERMOREGULATIE

Thermoregulatie is een overkoepelende term voor de verschillende processen die het lichaam gebruikt om zijn interne temperatuur te handhaven. Denk aan rillen als het koud is of zweten als het warm is.

HOE HELPT ZWETEN BIJ THERMOREGULATIE?

Om warmte af te voeren, verwijden bloedvaten zich zodat warmte-energie via het huidoppervlak kan worden uitgestraald, oftewel zweten. Als zweet verdampt van de huid, koelt het natuurlijk het lichaam af.

Bij langdurige blootstelling aan extreme hitte kan het lichaam het normale koelproces niet volhouden, wat leidt tot hyperthermie. Studies tonen aan dat als de temperatuur binnen 30 minuten kan worden verlaagd, de overlevingskans 100% is. Maar als het lichaam langdurig in hyperthermie blijft, kunnen ernstige hittegerelateerde ziekten zoals hitteslag optreden.

WIE LOOPT HET MEEST RISICO OP HITTEGERELATEERDE ZIEKTEN?

Hoewel bouwploegen zeker het grootste deel van de belasting dragen, vormen diverse sectoren zowel binnen als buiten een serieus risico op hittebelasting voor werknemers.

Buiten: Bouw, houtkap, tuinieren/landscaping, landbouw, postbezorging, visserij, bestrijding van bosbranden, maritiem, nutsbedrijven, spoorwegen, medische hulpverleners, olie- en gasindustrie, afvalbeheer

Binnen: Magazijnen, voedselverwerking, gieterijen, productie, molens, auto-industrie

Werknemers zowel binnen als buiten lopen risico op hittegerelateerde ziekten

Nu je weet met welke situatie en welke mensen we te maken hebben, laten we ingaan op waar je echt voor kwam – de oplossingen.

PREVENTIEFACTOR 1: HYDRATATIE

Dit is de belangrijkste factor. Water vormt 60% van het lichaamsgewicht, 75% van de spieren en 80% van de hersenen. Het is letterlijk de basis van al het leven.

Bij langdurige blootstelling aan extreme hitte neemt de zweetproductie toe om het lichaam sneller af te koelen. Dit proces op zichzelf is goed. Het wordt echter een probleem wanneer het water en zout dat verloren gaat door overmatig zweten niet snel genoeg worden aangevuld om het thermoregulatieproces in stand te houden, wat leidt tot uitdroging en het risico op hittegerelateerde ziekten verhoogt.

Werknemers moeten geleidelijk verloren vocht vervangen door elke 20 minuten 150-200 ml water te drinken. Voor werkzaamheden die langer dan twee uur duren, moeten ook elektrolytdranken worden verstrekt om werknemers te helpen het zout (elektrolyten) dat ze verliezen door zweten aan te vullen. Omdat zout water vasthoudt, is het behouden van constante niveaus van cruciaal belang voor een goede hydratatie.

In tegenstelling tot sporten, waar water vaak direct beschikbaar is, is het voor veiligheidsmanagers belangrijk om te bedenken dat werken in de hitte logistieke uitdagingen met zich meebrengt om werknemers continu van koel, vers water te voorzien. Veel werkplekken bevinden zich op afgelegen locaties (denk aan ondergronds of op hoogte), waardoor het moeilijker kan zijn om voortdurend koel drinkwater te leveren. Bovendien dragen werknemers vaak zware persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) die lastig kunnen zijn om telkens uit te trekken wanneer ze een slokje willen nemen.

Terwijl het zorgvuldig monitoren van drinkwater en het verstrekken van draagbare oplossingen zoals hydratatierugzakken een cruciaal onderdeel is, is het even belangrijk dat veiligheidsmanagers het belang van waterinname benadrukken en werknemers leren hoe ze symptomen van uitdroging kunnen herkennen.

Reacties zoals spierkrampen en duizeligheid zijn vrij duidelijke tekenen, maar velen realiseren zich niet dat, tegen de tijd dat het eerste teken van dorst optreedt, het lichaam al uitgedroogd is. Hoe kun je de vochtinname monitoren voordat het te laat is? Het is eigenlijk heel eenvoudig: let op de kleur van je urine. De beste manier om een goede hydratatie te beoordelen is door naar de kleur van de urine te kijken. Hoe lichter de urine, hoe beter de hydratatie.

REVENTIEFACTOR 2: ACCLIMATISATIE AAN HITTE

Ondanks dat bijna 70% van de hittegerelateerde ziekten zich voordoen in de eerste paar dagen van extreme hitte, wordt acclimatisatie nog steeds vaak over het hoofd gezien, slecht begrepen en verkeerd uitgesproken als preventieve maatregel.

Acclimatisatie kan je definiëren als de “tijdelijke aanpassing van het lichaam aan werken in de hitte, die geleidelijk optreedt wanneer een persoon eraan wordt blootgesteld”. Dit proces is natuurlijk belangrijk voor nieuwe werknemers, maar ook voor degenen in gebieden waar onverwachte hittegolven kunnen voorkomen. Om dezelfde reden waarom je niet meteen in een bubbelbad zou springen, stelt acclimatisatie je lichaam in staat om veilig te wennen gedurende enkele dagen tot enkele weken.

ACCLIMATISATIEDUUR

Acclimatisatie vereist over het algemeen tussen de 7 en 14 dagen, afhankelijk van de mate van hitte in de omgeving. Tijdens de eerste paar dagen van acclimatisatie zal de kerntemperatuur en hartslag het hoogst zijn. Na verloop van tijd zal deze fysieke belasting afnemen, wat het comfort en de algehele functionaliteit aanzienlijk verbetert. Succesvolle acclimatisatie wordt gekenmerkt door een toename van het zweetvolume en de slagvolume (hoeveelheid bloed die per hartslag wordt gepompt), en een afname van de hartslag, kerntemperatuur, huidtemperatuur en zoutverlies via zweet.

Een van de beste organisaties ter wereld op dit gebied is het Amerikaanse leger. Hier zijn enkele strategieën die zij aanbevelen:

• Begin langzaam en verminder de intensiteit en duur van het werk.
• Pas je aan in de hitte van de dag en reserveer zwaarder werk voor de koelste tijden.
• Gebruik werk en rust om de hittebelasting te reguleren.
• Zorg voor een blootstelling van vier tot veertien dagen (afhankelijk van de omgeving).
• Handhaaf dagelijks een duur van minimaal 100 minuten.
• Begin indien mogelijk één maand voorafgaand aan het werk met het acclimatisatieproces.

Hoewel het allemaal eenvoudig genoeg lijkt, is het uitdaging met acclimatisatie vaak dat werknemers mogelijk niet altijd enthousiast zijn om mee te werken, vooral nieuwe leden van het team die willen bewijzen dat ze meteen hun steentje kunnen bijdragen. Daarom is het belangrijk om verder te gaan dan alleen maar aanmoedigen en het daadwerkelijk tot een protocol op de werkplek te maken.

PREVENTIEFACTOR 3: WERK- EN RUSTVERHOUDING

Preventie houdt niet op bij acclimatisatie. Zelfs degenen die al vele jaren in extreme hitte werken, kunnen te maken krijgen met ernstige hittegerelateerde ziekten als veiligheidsmanagers geen aandacht besteden aan veranderende omstandigheden. Zodra de temperatuur boven de 24°C komt, moet de standaard verhouding tussen werktijd en rusttijd op de werkplek worden aangepast.

Bij het aanpassen van werktijd/rusttijd moeten er veel variabelen worden overwogen naast de temperatuur, waaronder de intensiteit van het werk, het tijdstip van de dag, PBM en uitrusting, zelfs dingen zoals de leeftijd en gezondheidstoestand van individuele werknemers. Veilige werkomstandigheden voor een 22-jarige zijn waarschijnlijk niet hetzelfde als die voor een 45-jarige.

Veiligheidsmanagers moeten werktijd- en rustschema’s met voorzichtigheid en gezond verstand vaststellen.

PREVENTIEFACTOR 4: LICHAAMSVERKOELING

Het laatste belangrijke aspect van preventie van hittegerelateerde stress is lichaamsverkoeling. Een eenvoudige maar onderbenutte strategie, er zijn verschillende methoden om het lichaam te koelen die een grote impact kunnen hebben op het handhaven van veilige lichaamstemperaturen en het afkoelen van de huid. Dit omvat zaken als schaduw of het gebruik van koelende persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) om het verdampingsproces te versnellen.

Omdat er geen oplossing is die voor elke werkplek geschikt is, is er een eenvoudige afkorting bedacht om veiligheidsmanagers te helpen bepalen wat ze nodig hebben: LEFT: Locatie, Effectiviteit, Haalbaarheid en Timing.

LOCATIE

Waar bevindt de werkplek zich? Is het afgelegen? Heb je toegang tot stroom? Sommige koelende PBM vereisen de mogelijkheid om batterijen op te laden of apparatuur te koelen. Dit kan een uitdaging zijn op afgelegen locaties.

EFFECTIVITEIT

Hoe effectief is de methode? Als het doel is om de kerntemperatuur te verlagen, zijn er methoden die beter werken dan andere. Voorbeelden zijn lichaamstemperatuurgecontroleerde kleding, verdampingskoeling en het gebruik van gekoelde lucht.

HAALBAARHEID

Kunnen de werknemers de koelende methode daadwerkelijk gebruiken? Zullen ze het dragen? In veel gevallen, vooral als werknemers ook zware PBM dragen, moeten de koelende PBM licht en flexibel zijn om comfortabel en functioneel te zijn.

TIMING

Hoe snel kan de methode worden geïmplementeerd? Als je te maken hebt met onverwachte hitte, wil je waarschijnlijk geen weken wachten op de installatie van koelsystemen. Daarom is het belangrijk om methoden te vinden die snel kunnen worden geïmplementeerd om werknemers directe verkoeling te bieden.

 Koelende persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) die speciaal ontworpen zijn om tijdens het werk te dragen, kunnen enorm nuttig zijn om werknemers gedurende de dag koel te houden. Dit omvat oplossingen zoals helmmutsen, handdoeken, mouwen, vesten en meer.

Door al deze factoren in overweging te nemen, kunnen veiligheidsmanagers effectieve methoden voor lichaamsverkoeling selecteren die passen bij de specifieke behoeften en omstandigheden van hun werkplekken.